nigdy nie mów nigdy

swego czasu - delikatnie rzecz ujmując - nie przepadałam 

za tonnerkami  zwanymi potocznie antośkami -  twarze zbyt 

zwyczajnie jak na mój gust - omijałam szerokim łukiem, 

co oczywiście było wielce pożyteczne dla mego portfela... 

minęło mnóstwo lalek na blogach - gdy jakoś nieopatrznie 

i ja dostrzegłam potencjał w tych pysiałkach - zdolność 

do wielokrotnej metamorfozy - godnej niejednego Owada

dzisiaj pokazuję Antoninę - nie swoją, niestety - to panienka 

Magdy, dzięki której mam olśniewającą porcelankę - 

tym razem niewiasta jakby wprost z kart XIX romansu 

  

litery w tle świetnie korespondują z ideą postaci książkowej - 

jestem niezmiernie ciekawe,  jakie są Wasze skojarzenia - 

bo chyba Wichrowe Wzgórza też nie są takie nietrafione...

 

 

przyznam się, że już byłam okrutnie wręcz blisko kupienia Antośki - 

gdy 2-3 razy mignęła mi Ona w wersji tzw. manekina saute - 

i blond i brązowowłosa bez jakichkolwiek malunków na twarzy - 

gdyby wtedy tamten manekin miał TAKIE włosy - już byłaby moja ♥

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

kiedyś sobie nawet nie wyobrażałam takiej panienki u siebie - 

teraz jak najbardziej jestem chętna - w myśl słów tytułu 

tego posta "nigdy nie mów nigdy" :DDD

 

króciutka i skromna ilościowo sesyjka 

to owoc spotkania z Magdą w Thibo 

w znanej wielu lalkolubom Arkadii ;P 

♥   ♥   ♥   ♥   ♥   ♥   ♥ 

dziękuję, Madziu, za frapujące spotkanie :)